Şairler | Şiirler

Uçurum

Ve ben artık her sabah uyandığımda bir uçurumun
dibinde buluyorum kendimi.
Öyle hain bi karanlık çökmüş ki üstüme
yerden bile kalkamıyorum.
-Allahım nasıl geldim ben bu yere..?
-Yok yok buraya düşmüş olamam.
Muhtemelen karanlıkta yolumu kaybedip
gelmişmdir yada kara bi bulutun beyaz
yapraklarından dökülen bi yağmur damlası gibi
rüzgarı eze eze ,
rüzgarı sindire sindire gelip konmuşumdur bu şehre.
Başka bir açıklaması olamaz diyorum.
Zaten başka bi açıklamada beklemiyorum.
Önemli olan buraya nasıl geldiğim değil,
geliş yolunu bile bilmediğim bu garip şehirden nasıl geri döneceğim..
Zaten bu yüzden her akşam gün batımında
bir başka uçurumun yanı başında buluyorum kendimi.
Az sona düşeceğimi biliyorum..
Tutunmam gereken bir dal arıyorum,
bir derman.
Oysa dermanlarım hep yordun olduğunu söylüyor
yada uykusuz.
Bir tanesi çıkıp da demiyor dostum seninde uyuman gerekmiyormu?
Sen neden uyumuyorsun?
Bilmiyor musun artık benim uyumaktan bile korktuğumu?
Aslında kızmaya hakkım yok sana.
Karanlığımın ne karanlık,
acımın ne kadar acımasız olduğunu bilemezsin
ben anlatmadıktan sonra..
Ben sırf bu yüzden ne vakit uyansam bir gece yarısı
uykumdan,
bir başka uçurumdan yuvarlanır buluıyorum kendimi.
Kalkıp aynaya bakıyorum sonra.
Gözlerim,gözlerimi tanıyamıyorum atık..
Şuraya bak sakallarımda çıkmaya başlamış.
Bu kadar büyümüş olamam diyorum.
Zaman bu kadar acımaasız olamaz.
Oysa herşeyin,yalnızlıkların bile yalan yalnış
yaşandığı bu garip şehirde elle tutulan tekşey zaman.
Oysa ben kendimi hala ondört yaşında hissediyorum.
Hani arkadaşımın başını taşla yarışım varya
işte onu hiç unutamıyorum,
birde o kızıl ağustos gecesi gözlerine vurulduğum deli sevdamı.
Ben kendimi hala ondört yaşımdaki gibi çocuk sevdalı
ve hırçın dalgalara göğüs geren kum taneleri gibi
delikenlı hissediyorum.
Oysa kağıttan bir gemiymişimde haberim yokmuş.
Oyuncak olmuşumrüzgarın eline.
Durmadan savuruyor beni,hırpalıyor ,vuruyor bir yerlere.
Daha ne kadar dayanabilirim bilmiiyorum yada ne zaman bir kara parçası bulabilirim.
Güneşimi kaybetmişim bak..
Üzülmüyorum.
Biliyorum ki o zaman yıldızları görmem mümkün olmayacak.
Bir uçurumun kenarında tek ayak üstünde duruyorum
ve sırf hayata gıcıklık olsun diye,
sırf sana söz verdim diye gülümsüyorum.
Biliyor musun sevdiğim bu halimle bile seni hala,
seni hala ,seni hala...
Görüyorsunya hala söyleyemiyorum...

Burak Ergindağ

 

Burak Ergindağ şiirleri

 

Populer Şairler