Hayatın İçinden

Gunesin kara bulutlarin arkasina sigindigi
Yagmurun cisil cisil islattigi
Soguk ve sessiz gunlerden biriydiki
Bu sessizligi bozan
Adeta bu sessizlige isyan eden
Bir haykiris duyuldu kadirin meyhanesinden
Herkesi ayni yone baktiran
Herkesi hayretler icinde birakan
Bir sesti bu haykiris
Saskin bakislar icinde herkes
Sudan cikmis balik misali aptallasmisti sanki
Sanki dunya donmuyordu o an
Durmustu saatler, donmustu donuk yuzler
Kadirin meyhanesi o gun meyhane degil
Mezar olmustu, gomulmeye hazir tabut misali
Haykirisin kahramani, isyanın basrol oyuncusu
Yerde yatiyordu, cansiz bedeniyle
Ve kan golune donen beyaz gomlegiyle
Ne de mutluydu o sabah
Yuzu gunes gibi parliyor
Gozleri yildiz gibi isildiyordu
Neydi onu bu guzel gunun
Dehset aksamina goturen
Neydi onu kara topraga yollayan
Ona anlatmamislardi
Anlayamadan da gitti zaten
Kadirin meyhanesi buruk bir kapanis yapti
Kepenkler suzule suzule indi ve
Herkes olmasi gereken yere dogru
Hareketle uzaklasti
Arnavut kaldirimli kaygan ve
Bakimsiz yollardan suzulerek
Herkes gercegi ertesi gun ogrendi
Gazete mansetlerinden
Dava kandi ve intikam alinmisti
Taa 13 yildir suregelen anlamsiz ve
Vahsi bir hesaplasmaydi.
Gene ardinda agitlar yakilan
Gene gozu yasli analar birakan bir hesaplasmaydi
Hayatta hicbir aciklamasi olmayan
Birinin mezara, birinin demir parmakliklara gittigi
Bir davaydi
Kan davasiydi bu dedikleri...