Adam

Zaman bir su gibi
Akreple yelkovan zehir gibi ilerliyordu
Ne zaman kirkina gelmisti
Iste o zaman anlamisti
Artik yaslandigini
Artik yoruldugunu
Gencliginde pek cok polemige girmis
Hangi yone cekildiyse
Oraya yonelmisti adam
Adam cunku hayatta herseyi gormeyi
Herseyden bir pay yada
Herseyden bir ders almayi yegliyordu
Herseyi tadacaksin ama yapmayacaksin
Herseyi bileceksin ama belli etmeyeceksin
Herseyi goreceksin ama kor gozle degil
Gercekci ve sade bir gozle
Gosterise ozenmeden
Ne oldugunu bilerek
Ve kim oldugunu unutmadan
Onsekizine gelene kadar cocuksu kimligiyle
Yirmibesine kadar hizli ve deli dolu gencligiyle
Otuzuna kadar merdivenin ilk basamagına dogru
Kirkinda ise artik yorgun ve bezgin bedeniyle
Cansiz yatiyordu
Saclari erken kirlasmisti ve yuzu kiris kiristi
Hayatta herseyi beklerdi
Kara topraga girmek icin su anda bekledigi gibi
Dualar son kez okunuyor
Onun icin son kez insanlar biraraya geliyordu
Yasantisinda bir film seridi gibi gecen hayatin
Son perdesi kapaniyordu artik
Adi karanliga uzanan yeni bir oyuna hazirdi
Senoryosu yazilan fakat
Yonetmeni olmayan film misali
Saskin bakislar arasinda topraga verildi adam
Ebedi mekaninda
Ebedi uykusuna dalmak uzere
O an gokyuzu yilani deliginden cikarir cinsten patladi
Simsekler deklansorle yaris eder cinsten
Yagmurda bardaktan hatta kovadan bosalircasinaydi
Herkesin yuzundeki huzun adeta gokyuzune cikmis
Bir sel olup geri gelmisti sanki
Kuregin her toprak atisinda
Bir kez daha patliyordu gokyuzu
Cakiyordu insanin yuregini sizlatan simsek
Cunku ayni kendisi gibi
Baskalari da hazir degildi
Bu amansiz hastaliga
Zamansiz bu ayriliga...