Tanganika Roportajı (Mektuplar-10/10)
Kulağımı dayadım yere,
dinledim Afrika toprağını,
homurtular geliyor Uganda`dan, Mozambik`ten,
Güney afrika`da pembe tabanlı ayaklar öfkeyle şakırdatıyor zincirini.
Angola ormanları yeşil arslanlar gibi böğürüyor al kan içinde.
Son savaşalrını veriyor emperyalizm, ama silahlısı, zındanlısı, valilisi,
Başımı kaldırdım bakıyorum:
Afrika iki yol kavşağında duruyor,
yol var yine esirliğin inine gider döne dolaşa,
yol var gider büyük hürriyetine büyük kardeşliğin...
Yani demek istediğim:
Benim akıllı, güzel karıcığım,
bir daha oku douzuncu mektubumu.
Sen leb demeden leblebiyi anlarsın
ve bilemediğin kadar göresim geldi seni Moskovalım, Tulyakova`m.
Şubat 1963, Tanganika
Nazım Hikmet
Nazım Hikmet şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.