Yalan Evcilik
Hep birlikte oynardık çocukken,
Hep birlikte büyüyelim isterdik.
Hiç bir şey vermezdi
Oynadığımız evciliğin tadını.
Elin elime değdiğinde
İlk gençlik dönemlerimde
İçim titrerdi.
Ve bir gün;
Ellerin ellerimdeyken
Aynı lokmayı paylaşıp,
Aynı yastıkda uyumaya,
Aynı evde oturup,
Aynı durakda beklemeye,
Aynı çocukları büyütüp,
Birlikte yaşlanmaya,
Hatta birlikte ölmeye
Yemin ettik.
Ama bu gün,
Artık ellerin ellerimde değil,
Gönlün gönlümde.
İkimiz ayrı ayrı sokaklardan
Aynı rehinciye
Gençliğimizi geri istemeye gidiyoruz.
(20.01.2000 Antalya)
Gülseren Onay
Gülseren Onay şiirleri
| Gülseren Onay - Mavili şiir |
| Gülseren Onay - Yalan Evcilik |
| Gülseren Onay - Yalnızlık |
| Gülseren Onay - Sevgi Gülü |
| Gülseren Onay - Son Söz |
| Gülseren Onay - Gerçek Ve Düş |
| Gülseren Onay - Gülseren |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.