Gerçek

Hayatımın izlerini taşıyor kır saçlarım
Yalan,riya ,üçkağıt, çatılıyor kaşlarım
Ocağıma dikilmiş,yüzlerce incir ağacı
Kuyularım kazılıyor, çatılıyor kaşlarım.

Renkli camlar ardından, bakılıyor dünyaya
Kadir, kıymet de neymiş, verilir mi sevdaya ?
Açlığı paylaşmayan,malını nasıl paylaşır ?
Dünya ne olmuş artık, bir leğen kirli çamaşır ?

Ey,zor şafaklarımın rüzgar saçlı perisi
Sevgidir gerçek olan, yalandır hep gerisi
Hesaplı olsun adımın, ömür bir gün bitecek
Mal yalan, mülk yalan,Ölüm ise hep GERÇEK...

Kadri Gül