Çocukluğun Güz Akşamları

Mert`e

cocuksun sen bir guz aksami
karanligi kendine dost bilen.
buyumeden kuculen,
cocuk olmadan buyuyen...

sevgin seni uzak sehirlere goturur her gece .
her gece ayri bir insani dusler,
daginik bir kadinin dusleri olursun...

cocuksun sen soguk teninde
acilara gebe..
buyumuste kuculmus
cocuk olmadan yitirmis...

Tuğba Uçar