Kadıköy yarimin annesi

Kadıköy demeyin bana
Seni denizi çeker
Üzerinde güneş bir başka batar
Kızıla boyar hanımeli sokakları
Lodoslar bir başka şarkı söyler
Leylak ağaçlarının gölgesinde

Kadıköy demeyin bana
Onu insanları çeker
aralarında bir yabancı gibi ezik
Bildiği yalnızlık türkülerini söyler
Sohbet bahçelerinde çay kokar,ikindi olduğu vakit.
Analar,babalar,geçer önünden yavrular.

Kadıköy demeyin bana
Deşmeyin yaramı
Elalemden bana ne
Beni sevdiğim çeker

Bu deniz onun gözleri
Martılar onun sesi
Bu lodos onun elleri
Başka okşuyor saçımın tellerini

Kadıköy demeyin bana
Kadıköy yarimin annesi.

Serpil Tuncer