Şairler | Şiirler

Kimsenin olmadığı tenha bir iklim!

Kuraklaşan bir gönlün sahibiyken, halim
El vermiyordu ki, nerde kime ne diyeyim
Pervasızlığın izleri, henüz silinmemişken
Nasıl dert yanayım, hayâyı unutmuşken

Kimsenin olmadığı tenha iklim kuşağında
Vicdanım iflas ediyor, enem kuşatıyordu
Görünmezlerde yaptıklarım katlanıyordu
Ruhum feryat ediyor, bizarlığı yaşıyordu

Nasıl bir kişilikti, şekilsizdi, zevk öndeydi
Haramlar her nedense çok cazip gelendi
Kuralları ihlal etmekte sevincin nedeniydi
Başarılan iftihar vesilesi olan avuntulardı

Nihayetinde işimi her halükarda görendim
Kim ne haldeymiş hiç katiyen ilgilenmezdim
Gördüğünü zannedendim bir görmeyendim
Hakikatin ne olduğunu bilmeyen bir sefildim

Cazip olan her şeyde gözüm kalır asılırdım
Olmuyor mu sinsi tuzaklar kurar avlanırdım
Gözyaşına aldırmaz bir sırnaşıklık sanırdım
Tatminliğimle salınır kimselere aldırmazdım

Süratle gelen araba, kaldırım da öğrenciye
Öyle bir çarptı ki, havalanan kız yere yığıldı
Kol, bacak anlamsız, o güzel beden cansızdı
Nurlu bir yüzün sahibi, tesettür müdavimiydi

Mustafa Cilasun

 

Mustafa Cilasun şiirleri

 

Populer Şairler