Sevmesen bile?

Yüreğinde filizlenen aşkın esiri olmaya bilirsin
Mavi hayallerin kurulmasına da engel olabilirsin
Yüreğinin umutsuzluk nidalarına bigane kalabilirsin
Ama bu sensin, bensizliğin hengâmesinde bir sensin

Mısralarında latif beyanlarını yudumlamaya çalışırken
Boğazımda düğümlenen, naçar kaldığın feryadını işitirken
Bırakmak istiyorum her şeyimi, bilmediğim yanına ilişmek için
Sen senle hüznü solurken, geceye dalarken aşkının kollarında

Bilmekteyiz ki bu bir arzu değil, olamazda zira tenler açmazda
Bira ana doluda, diğeri Avrupa da, sen ise yalnızlığın karesinde
Çaldığın her nağmede, biliyorum ki ben yokum senin hayalinde
Sen istesen de, istemesen de bu bir sevdadır, aşkın pençesinde

Ne sende ve nede bende söyleyemeyiz ki bir arayışın zaferi olsun
Asla, zinhar olsun olamazdı böyle bir gayretim, kendimle yeterdim
Ne vakit ki sen mısralarınla bam telimden vurdun hiç bekletmeden
Diyordun sanki içimden geçenleri biliyordun, yazdığın namelerinden

Ne olur bana açık konuş, sanki bir tınıdan, bir tuvalden her boyadan
Her nasıl ki rahatça bahsediyorsun şairden, yazardan, müteferrikten
Sevmesen bile, gölgelenmeme, esintinde kalmama sarfı nazar etmen
Hançerlerin en ihtişamıyla saplanan yüreğimde ki yaranın sahibiyken