Ey tefekkür müdavimi...

Siz bir gaye etrafında,
İşaret taşlarını
Zorlanmadan buluyorsunuz...
Satırlarınız,
Uzun soluklu bir yolculuğun,
Silinmez izlerinden
Kesitler sunuyor...
Bu yolun müdavimleri,
Dünya keyfiyetini,
Nefsin isteklerini,
Zihin rasgeleliğini,
Fanilik olgusunun,
Zindeliğinde değerlendirirler...
Onlar, cefayı
Gönüllü tercih ederler...
Sabrı,
İliklerinde hissederler...
Hazzı,
Mana keyfiyetiyle yaşarlar...
Seyir halindeyken gözler,
Mazi derinliğinde,
Atiye muştu salarlar...
Sevmeyi fedakârlık bilirler...
Nefreti zillet görürler...
Nefsin izzetine itibar etmezler...
Her bir varlığın,
Emanetçisi olduğunu bilirler...
Aşkın,
Bir tene mahkûm
Edilemeyeceğini bilirler?
Bu yolcuların
Tahayyülleri asla bitmez?
Lisanları,
Yalana tevessül etmez?
Şekliyeti benimsemez?
Enaniyete itibar etmez?
Her cazibe onu çekmez?
Sevdaları hasretlerinedir?
Yiğitleri haniflerdir?
Bilsem ki ne söylesem,
Size nasıl hitap etsem?
Gönül iklimim çok kurak?
Rahmetten biliyorum ki uzak?
Bir sevgi fidanı filizlense?
Heyecanı şahlanacak?
Siz ne dilerseniz o pak kalbiniz?
Mutlaka kabul bulacak?