Farz Oldu
Bir yalnızlık şarkısı söylüyor bu demir parmaklıklar,
Alev alev yanıyorum.
Sevdama baş koyup inadına sabahlara dek ağlıyorum
Bu hasret içime bir alev gibi düşüyor
Haykırırken susmayı
Ve yorgun hayallerimle kendimi avutmayı bir becerebilsem.
Sonra ağladığım bu küçük dünyada.
Şöyle yüreğimle bir gülsem
Bu şiirde yarım kalacak gibi geliyor bana
Ve üşüyorum
Titriyorum Temmuz güneşinin altında
Seni bıraktığım o büyük şehir
Ve o süslü caddeler...
Oysa bu bomboş dünyada
Ne eskisi gibi hayal kuruyorum
Neden yüzüm gülüyor
Sabrettiğimde yalan
Bu karanlık şehirde hayallerim ölüyor.
Artık ayrılma vakti
Ve artık sana koşmak için
Bana vacip oldu bu şehirden kaçmak,
Bana farz oldu sana dönmek
Yeter ki sen ol yanımda Gelincik!
Umurumda değil ölmek...
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
05 Temmuz 2001 Perşembe (16: 09
Mustafa Çelebi Çetinkaya
Mustafa Çelebi Çetinkaya şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.