Genksiz Gül

rensiz gül
salıver ortalığa burcu kokunu
konakla içime
vakit
geçiş vakti olsada
kuşlar kanat kelebekler kanat
ve sevdalar kanatlanırken kokuna
konar kimbilir
senden uzak
nice aşkın kucağına

renksiz gül
gülebildiğince
birgün senide bulur
haziran çiçekleri bahar kokuları
bulursun saçlarına
buket buket
seviyor nidaları
beyaz papatyaları

rensiz gül
gece dönüşümü
dönüşünü
düşünü unutmuşsun
sesimi sesini
ses siz liğimizi unutmuşsun

renksiz gül
kaç deneyim
yaşamak böyle
hangi pazarda tahta tezgahta
nasırlı ellerde yanık yüzlerde
aç gönüllerde
devrimlerimin çoşkusu gecelerde
yanyana dizdize
elele gözgöze
hangi pazarda tahta tezgahta sunuldun
bir kesinti oldun
öbek öbek
tomurcuk veren yediveren
ne olduğunu bilmeyen

renksiz gül
sen ne zaman büyüdün
bir selamda kaç baharda
çiçekleri soldururken
umursamaz havanda

renksiz gül
gülebilirsen
özlersin içinden
üstündeki güneşi
rengini
bu sana
enson söz
enson göz
enson ses
enson şiirimdir

renksiz gül
kalemim bile susmuşken şimdi
al renklerin engüzelini kendince
döllen
dön etrafında dönebildiğince
çiçek bozuğu yarınlara
öylece