Neyleyim
dinsin artık bedende yanan ateş ızdırap
şimdi yüreğim kırgın,şimdi hislerim harap.
ne gurubun renkleri,ne gece ne de mehtap
sen olmazsan bir tanem bu yaşamı neyleyim
neyleyim malı mülkü,şöhretimi şanımı
açmış hazan gülleri kaplamış her yanımı
kalbimde belgeledim senle olan anımı
sen olmazsan yanımda bu mekanı neyleyim.
neyleyim dağı gölü,kırlangıcı,bülbülü
kokunu hissetmezsem nasıl koklarım gülü.
şimdi hislerim harap şimdi bedenim ölü
sen olmazsan varlığım bu cihanı neyleyim.
nasıl dererim sensiz papatyayı,laleyi.
nasıl koklarım şimdi karanfili,naneyi.
dinlesem de kanunu,sazı,kemanı,neyi
sen olmazsan hoş seslim bu ezgiyi neyleyim
neyleyim yaşamayı,hayatı paylaşmayı
halk arasına girip tolumla kaynaşmayı.
her şeyden çok sevdiğim emeği, çalışmayı
sen olmazsan sevgilim bu yaşamı neyleyim.
1989 sonbaharı
Metin Marenbel
Metin Marenbel şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.