Nefretler Yoldaşım

Duygularım yok benim!
Hiç bir şey sevindiremez beni
Hiç bir şey de üzemez
Ben bir taş kalpliyim!
Gözleriniz göremez gözlerimi
Çığlıklarım yankılanmaz
Ağladığın bütün acılar benim!
Gönder bana bütün kederini
Acılar bensiz yapamaz.
Gökyüzü kanla boyanmaz
Ama kanla kaplı bütün hayatım!
Ben, ailesini kaybeden masumum!
Ben, sevgilisini ölüme yollayan aşığım!
Evet Ben! Bütün acılar benim olmalı
Bütün nefretler de yoldaşım.
Ben, kafesteki kuşların haykırışıyım!
Ben, ölüm mahkumunun yalvarışıyım!
Evet Ben! Bütün acılar benim olmalı
Bütün nefretler de yoldaşım.
Karanlık ışığım olsun
Sen de benim celladım.
Bağla gözlerimi
Zincirle ellerimi
Dudaklarım anlatamaz zaten her şeyi
İzin vermez içimdeki yaratıklar
Boğazımda düğümlenir sözcükler.
Son arzumu soracaklar her zamanki gibi
Gene nefretimi haykıracağım yüzlerine
Kusacağım bütün kinimi üstlerine
Ama gene de sölemeyeceğim her şeyi
Söyleyemem, sorma nedenini.
Ama bugün hergünkü ölüşümden farklı olmalı
Sende benim yanımda olmalı
Titreyen ellerinle ellerimi tutmalısın.
Ruhum bütün engelleri yıkarak sana fısıldıyor
Haydi dinle hisset öldürdüğüm duyguları
Nefreti de anlatsın sevgiyi de
Biliyorum, gözlerim kapalı olsa da hissediyorum
Sen de acı çekiyorsun benim gibi
Gözlerin öldürdüğün duyguları anlattı hep bana
Sen de fısılda kulağıma
Bu gün son ölüşüm olsun
Taş kalbim son kez atsın ellerinde
Fısıltılarım sana yaşam sevinci olsun
Ben onlar yüzünden ölsem de
Sen gene haykır onların yüzüne
Haykır benim nefretimi.
Ben, ailesini kaybeden masumum!
Ben, sevgilisini ölüme yollayan aşığım!
Evet Ben! Bütün acılar benim olmalı
Bütün nefretler de yoldaşım.
Ben, kafesteki kuşların haykırışıyım!
Ben, ölüm mahkumunun yalvarışıyım!
Evet Ben! Bütün acılar benim olmalı
Bütün nefretler de yoldaşım.
Şimdi bırak elimi
Gözlerimden akan yaş değil aldırma
Ne olur bakma bana
İzin veremem bana acımana
Öldürmeyi öğrettim işte sana
Durma öldür ve git!
Sadece nefretler yoldaşım olsun
Sen de benim celladım!...