Alın Götürün Beni Dalgalar
Sahilde yürüyorum yapa yalnız,
Yitik umutlarım peşimde,
Ayaklarım beni sürüklüyor,
Karanlığın en yoğun olduğu yere.
Yakamozların alev alev olduğu,
Kayaların denizle kucaklaştığı yerde,
Oturdum ıslak bir kayanın üstüne.
Dalgalar bir annenin kolları gibi
Sarıp okşarken kayaları,
Sensizliğime ağladım, kahroldum.
Yakamozlara takıldı gözlerim.
Usumca şekillendiler.
Kollarını açtın bana
Hadi gel diyordun..
Kendimi düşledim ,
Serin suların içinde.
Dalgalar beni
Kayalardan alıp kayalara vuruyordu.
Alın götürün beni dalgalar,
Denizin en derin ve ölümün mutlak olduğu yere.
Terkedilmişliğin acısıyla yaşamaktansa,
Bin kez ölmek bile yeğdir bana.
Alın, alın götürün beni dalgalar,
Derinliğin ve laciverdin en yoğun,
Ve ölümün mutlak olduğu yere.
Boğun beni orada
Ki terkedilmişliğin acısını
Bir daha yaşamayayım diye.
Özcan Nevres
Özcan Nevres şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.