Şairler | Şiirler

Sen Yoksun...

Her sabah sensizliğe uyanıyorum,
Sen yoksun artık...
Güneşlerim tutulmuş,
Güneşlerimde yok..
Akbulutlu sabahlarımda yok.
Sesinde yok,
Sesini duyamıyorum,
Gözlerinde yok gözlerimde,
Ellerim boşluğa uzanıyor,
Kadife tenin yerine,
Sen yoksun;
Zamanda yok, mekanda
Sen yoksun şiirde yok,
Ve kahır makamında bütün şarkılarım.

Her sabah sensizliğe uyanıyorum.
Ve her sabah;
Yemyeşil bir dal kırılıyor yüreğimde,
Bulut, bulut gözlerim,
Gözlerinin yokluğunda...
Ah...
O gözlerin.
Yıldızlara ışığını veren,ışığını,
Yıldızlardan kıskandığım gözlerin.
Ağlıyorum sensizliğime,
Ayrılık tadındasın dudaklarımda,
Başımı gömdüğüm yastık,
Ve çarşafta ağlıyor utancından,

Sen yoksun,
Sesinde yok odaları dolduran,
Gözlerinde yok,
Ellerinde,
Beni saran kuşatan
Bedeninde...
Ağlıyorum,
Yastığıma sor beni,
Üzerine uzandığım çarşafıma sor,
Kirpiklerime sor,
Gözyaşlarıma sor beni,
Ağlıyorum...
Çarşafta ağlıyor utancından.

Ve her sabah uyanırken sensizliğin ölümüne
Yine yemyeşil br dal kırılıyor yüreğimde,
Yanımdayken.uyandığında
Sen...
Güneşimdin binlerce yıldızı örten,
Aydınlatan her sabah içimi,
Yokluğunda,
Her sabah yüreğimi jiletliyorum,
İpince bir kan olup akıyorsun içime,
Ve ben her sabah yüreğimi jiletliyorum yokluğunda
Yaşadığımı anlayayım diye...

Benim güneşlerin doğmadığı
Sabahlarım var artık,
Çünki ben her sabah sensizliğe uyanıyorum.
Katran gibi gecelerim var,
Çünki ben her hafta sonu yatağımıza sensiz uzanıyorum.
Ve yüreğim var benim paramparça lime, lime
Acılarım var ilaçsız
Yaralarım var dermansız,
Ve boğazımda düğümlenen çaresizliğim var...
Geceler şafağı doğuramıyor yokluğunda,
Üstüme devriliyor kör ve sağır karanlıklar,
Bütün yeşillerimi koparıyorum dallarından,
Ve sen bir kan gibi sızıyorsun içimde ipince...

Ben kanıyorum.
Sensizliğe uyandığım her sabah
Ve sensiz yatağa uzandığım her gece.
Kor bir ateş ayrılığın,
Kor bir ateşsin her alevin ayrı acı
Ve ayrı sıcaklıkta bedenimde
Sonra hoyrat bir el oluyorsun ,
Hasretinin gözyaşlarıyla büyüttüğüm,
Kan rengi güllerimi koparıyorsun,
Ve onlarla beraber;
Umutlarımı, hayallerimi
Ve sevdamıda,
Boğazımda düğümleniyor çaresizliğim.
Geceler şafağı doğuramıyor,
Ben her sabah tutulmuş güneşlerin, kör aydınlığında
Sensizliğe uyanırken,yeniden
Yemyeşil bir dala kırılıyor yüreğimde...

Yoksun yanımda,
Narçiçeği gülüşlerinde yok,
Gözlerin...
Gözlerinde geçmiyor gözlerimden,
Ellerimi batırıyorum yüreğime,
Ellerimde yok,
Yüreğimde...
Sırtıma vuruyorum acımı ve yangınımı,
Düşüyorum el ele dolaştığımız yollara,
Yollarında ölmeliyim,
Bir toprak gibi bas üstüme,
Çiğne yüreğimi karış,karış,
Sonra beni eline al,
Bir kristal bardak gibi,
Yerlere çal.
Paramparça et bedenimi,
Ya da;
Ya da gel yüreğime soktuğun,
Ayrılık hançerini çıkar yerinden,
Aksın oluk oluk kanım,
Ve yere düşen her damlada,
Yazmıyorsa adın,
Bilki;
Bilki, ben hiç yaşamadım.
Hiç seninle beraber bulutlara değmedi başımız,
Ve iyot kokusunu hiç çekmedik ciğerlerimize
Üsküdar'a giderken vapur güvertesinde,
Ve sen ellerin ellerimde kaybolmadın hiç gözlerimde...
Hiç ağlamadın,
Başını göğsüme dayayıp,
Hiç ağlamadık,
Karışmadı gözyaşlarımız birbirine,
Bir kedi misali sokulmadın hiç koynuma,
Sarmadı beni bedenin,
Dokunmadı tenime kadife tenin.

Kaybetmek alnıma yazılmış sanki
Her sabah sensizliğe
Her sabah isyanlara uyanıyor yüreğim,
Acıya uyanıyor,
Kahıra uyanıyor.
Ne tez bitiyor rüyalarım,
Saklambaç mı severdin çocukluğunda,
Çocukluğunumu özledin?
Sen her gece ay gibi koynuma giriyorsun rüyalarımda,
İffetli ve pırıl pırıl alnından,
Emek ve alınteri kokan ellerinden,
Işığını yıldızlara veren,
Ve ışığını yıldızlardan kıskandığım,
Gözlerinden öpüyorum sessizce,
?Gözlerimden öpme ayrılıktır? diyorsun.
Karabir bulut giriyor rüyama,
Kara, kapkara, katran gibi bir bulut,
Sen yoksun!
Saçlarında yok ellerimde,
Gözlerinde yok...
Sonra...
Yokluğunun intiharı başlıyor bedenimde
Yaşanmamış sevişmelerin,
Acısı var dudaklarımda
Beni yakan,
Ve tortusu acısı,zehir gibi genizlerimde,
Ve ben sensiz her sabah
Sensizliğe uyanıyorum
Kabuslarım bitince...
Bir gün ellerin kalıyor,
Bir gün gözlerin,
Bir gün dudaklarının sıcaklığı içimde,
Ve her sabah yokluğunda;
Yemyeşil bir dal kırılıyor içimde...
13 Ağustos 1999/EDİRNE

Ali Koç

 

Ali Koç şiirleri

 

Populer Şairler