Katildik

bir gece ansızın bombalandı şehir
taşındı geceyarısı haberlerine yaşam
çığlıklarıyla,
gözyaşıyla
çaresizlik ve ölümleriyle
taşındı ekranlara tel tel
dalga dalga
bir gece ansızın bombalandı şehir
sıcak odalarındaydık evimizin.

Binalar yapmayı, enerji taşımayı öğreniyorduk
dersliklerde
mikroçipler dizayn ediyorduk...antenler...
cevaplar hep aynıydı
?neden silah teknolojisi?? sorularının:
?s a v u n m a s a n a y i?
bir gece ansızın bombalandı şehir
ve o n i k i s i n d e idi
yanarak ölen kısa pantolonlu çocuk
tel tel taşındı ekranlara yaşam
bir film seyreder gibiydik koltuklarımızda
kulaklarımız
anlatılan
masallarda
yaşanan bizim değildi sanki:
sanki hiç etkilenmemiştik
bir gece ansızın bombalandı şehir
ve hiç bu kadar edilgen
olmamıştı insanoğlu
bize sunulan ne varsa tüketiyor;
üretmek içinse ?vatan haini? olmak gerekiyordu
edilgendik,
korkaktık,
yarınsızdık.

Bir gece ansızın bombalandı şehir
ve laboratuarındaydı bilim adamı
bilim adamları
bilim
bilgi
bilmenin hareketini ve de sorumluluğunu
bilgiyi kimin ve hangi amaçlar için kullanıldığını
bilmiyor
sormuyor
ve öğrenmiyorduk
ama ?gurur? duyuyorduk
füzelerin ateşleme sistemlerinden
bir gece ansızın bombalandı şehir
ve biz
insanları
öldürüyorduk
yıkımlar diz boyu
ve cinayetler peşpeşe
tel tel taşındı
sıcak yataklarımıza
bombalar, füzeler, şarapneller
insan olarak utandık ürettiklerimizden
ürettiğimize sahip çıkamamaktan
yağmur onursuzluğa ağladı,
dumanlar yükselirken çığlıkların üstünden
bir karabasandı yaşam
sıkılgandık,
boş vermiştik,
sorumsuzduk.
K a t i l d i k .

bir gece ansızın bombalandı şehir
sayılırken dolarların yeşil rengi
kararıyordu güneş
gecenin dumanından
soldu gökyüzü
umutsuzluğumuza,
korkaklığımıza,
hainliğimize.
ve ölüm yapıştı yakamıza,
ölümünden utandı,
ucuzluğundan, yozluğundan

bir gece ansızın bombalandı şehir
tel tel taşınırken bilgi
biz seyrediyorduk hayatı
oysa bilmek,
insanlığın hareketiydi.
İnsanlık ise
tarih boyu
etken ve dönüştüren

Bir gün, ansızın açınca karanfil
sıcak öpüşlerinde sevgilinin
takınca kırmızı dağ çiçeklerini
yüreğimize
umut ile, düş ile, emek ile
işte o zaman gülecek
o n i k i s i n d e kısa pantolonlu çocuk....
18.12.1998 (0:55) *Irak halkı bombalandı