Vuslat Bahara Kaldı
On dört asır geriden koştuk yetişemedik
Dizlerine kapanmak artık mezara kaldı
Gün battı, sular yandı, gül yüzler türab oldu
Değişmeyen, hasretin verdiği yara kaldı
Çölleri yudum yudum içtik senin aşkına
Kanmamız, kevser denen güzel pınara kaldı
Zulmet her yanı sardı zifiri kollarıyla
Umudumuz, tek senin yaktığın çıra kaldı
Asalet denizinin suları hep çekildi
Açılmaya çalışan gemi kenara kaldı
Öksüz feryadımızı boğdu ateşten kement
Vadide yankılanan kısık bir nara kaldı
Çöllerden denizlere taşan kutlu ismini
Üç kıtaya duyurmak ulu çınara kaldı
Ağardı gönül ufku seni seven herkesin
Aşkını tanımayan yürekler kara kaldı
Sundu maharetini sana meftun şairler
Şimdi naat sırası Mahmut Nacar'a kaldı
Sen gittin de peşinden dört mevsim kışa döndü
Vuslat, sırattan sonra gelen bahara kaldı
Mahmut Nacar
Mahmut Nacar şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.